Friday, 23 August 2013

რატომ ყვირიან ადამიანები კამათის დროს?

რატომ ყვირიან ადამიანები კამათის დროს?
კემბრიჯის უნივერსიტეტის პროფესორმა ჰკითხა თვის სტუდენტებს,
-რატომ ხდება, რომ ადამიანები როცა კამათობენ ერთმანეთს უყვირიან?
-იმიტომ რომ ისინი სიმშვიდეს კარგავენ, თქვა ერთმა
-მაგრამ რატომა ყვირილი საჭირო როცა ის ადამიანი რომელსაც ეკამათები დგას შენთან ახლოს? იკითხა პროფესორმა
-არ შეიძლება რომ ხმადაბლა ვისაუბროთ, რა საჭიროა ყვირილი?
სტუდენტებმა პროფესორს მრავალი პასუხი შესთავაზეს, მაგრამ მას არცერთი არ მოეწონა, ამიტომ პროფესორმა ბოლოს ახსნა
დაიწყო
-როდესაც ადამიანები ერთმანეთით უკმაყოფილები არიან და ჩხუბობენ, მათი გულები შორდება ერთმანეთს ეს მანძილი კი რომ დაიფაროს ისინი იწყებენ ყვირილს რაც უფრო ყვირიან მით მეტად ბრაზდებიან და შორდებიან ერთმანეთს.
- რა ხდება მაშინ როცა ერთმანეთი უყვარდებათ? ისინი არ ყვირიან, პირიქით ხმადაბლა საუბრობენ, იმიტომ რომ მათი გულები ერთმანეთთან ახლოსაა, რაც უფრო მეტად უყვარდებათ რა ხდება ამ დროს? ისინი აღარც კი ლაპარაკობენ, უბრალოდ ჩურჩულებენ, ბოლოს კი ჩურჩულიც ზედმეტი ხდება, ისინი უბრალოდ უყურებენ ერთმანეთს და უთქმელად ესმით ერთმანეთის, ასეთი რამ მაშინ ხდება როცა გვერდით მოსიყვარულე ადამიანი გყავთ.
ასე, რომ როცა კამათობთ, არ მისცეთ თქვენს გულებს დაშორების უფლება, არ თქვათ ისეთი რამ რაც ხელს შეუწყობს ერთმანეთთან მანძილის გაზრდას, გაუფრთხილდით ერთმანეთს, იმიტომ რომ შეიძლება დადგეს ისეთი დღე, რომ მანძილი თქვენს შორის ისე გაიზარდოს, უკან დასაბრუნებელი გზა ვეღრ მოძებნოთ...

გმირი

ოდესმე თუ გვიფიქრია,რა არის სიცოცხლე, რატომ მოვევლინეთ ამ ქვეყანას და როდის გარდავიცვლებით... საოცარია დავდივართ ამ ცოდვილ მიწაზე გაჭიმულები, ისე თითქოს ყველაფერი ჩვენი იყოს. უფალმა მოგვცა უფლება გვეცხოვრა, შეგვეგრძნო რა არის ადამიანი,  რა არის სიყვარული, მზით გათბობა, გაზაფხულის სურნელი, გამოგვეცადა ის გრრძნობები, რაც ადამინურია და მერე...
ღმერთო რა ძნელია სიკვდილი იგი ყველაფერს წაგვართმევს და თავის შავ სამოსელში გაგვხვევს, ნუთუ იმისთვის ვიბადებით , რომ მერე დავიხოცოთ. მიკვირს, როგორ ახერხებს ადამიანი ამ აზრით ცხოვრებას.
მინდა უკვდავი ვიყო!!! ვიცხოვრო მაშინაც კი, როცა დედამიწაზე გარდავიცვლები, მინდა ისე განვვლო წუთისოფელი, რომ სიკვდილიც საამო იყოს და მაღლა უფალმა მიიღოს ჩემი ცოდვილი სული...


ლეიტენანტი: მუხრამ შუკვანი  31.01.1984წ. - 5.09.2010წ


მესამე ქვეითი ბრიგადის 31 ბატალიონის  მეთაური... დაიღუპა სნაიპერის ტყვიით, 2010 წლილს 10 სექტემბერს.  ავღანეთში, ჰელმანდის პროვინციაში.
სიკვდილის შემდეგ დაჯილდოვდა ვახტანგ გორგასლის პირველი ხარისხის ორდენით!... 

ფიცჯერალდი

ქირურგი მოვიდა საავადმყოფოში, რადგან დაურეკეს, რომ პაციენტს ესაჭიროებოდა გადაუდებელი ოპერაცია. პალატასთან იცდიდა პაციენტის მშობელი, რომელიც ყვირილით მიეჭრა ექიმს: -"ამდენი ხანი სად იყავით? არ იცით რომ ჩემი შვილი საფრთხეშია? პასუხისმგებლობის გრძნობა საერთოდ არ გაქვთ?" - "როგორც კი დამირეკეს, მაშინვე გამოვეშურე თქვენი შვილის დასახმარებლად. ვეცადე სწარაფად მოვსულიყავი. გირჩევთ დამშვიდდეთ და მომცეთ საშუალება გავაკეთო ჩემი საქმე"-უპასუხა ქირურგმა. -"დავმშვიდდე? თქვენი შვილი, რომ იყოს ჩემი შვილის ადგილზე, თქვენი შვილი, რომ კვდებოდეს თქვენ დამშვიდდებოდით?" ექიმმა გაიღიმა და უპასუხა: - საღვთო წიგნში წერია " მიწა ხარ და მიწად იქეცი." ექიმებს არ შეუძლიათ პაციენტებისთვის უკვდავების ჩუქება. ილოცეთ თქვენი შვილისთვის! - "აბა რა, რჩევების მიცემა, როცა საქმე თქვენ არ გეხებათ იოლია" - ჩაილაპარაკა მამამ. რამდენიმე საათის შემდეგ ქირურგი გამოვიდა საოპერაციო პალატიდან და მამას მიულოცა: "გილოცავთ, თქვენი შვილი გადარჩა. თუ გექნებათ შეკითხვები ექთანს მიმართეთ"- თქვა მან და ისე რომ არც დალოდებია მამის პასუხს სწრაფი ნაბიჯებით დატოვა შენობა. როცა ექთანი გამოჩნდა პაციენტის მშობელმა მაშინვე გააკეთა ქირურგის მოულოდნელ გაუჩინარებაზე კომენტარი: "რატომ არის ასეთი ამპარტავანი ეს ქირურგი? არც კი დაიცადა, რომ ჩემი შვილის მდგომარეობის შესახებ მეკითხა მისთვის." თვალცრემლიანი ექთნის პასუხი: - " მისი შვილი დაიღუპა ავტოავარიით. დაკრძალვაზე იყო როცა დავურეკეთ სასწრაფოდ მოსულიყო და ოპერაცია გაეკეთებინა თქვენი შვილისთვის. გადაარჩინა თქვენი ვაჟი და მალე წავიდა, რომ დაესწროს შვილის დაკრძალვას." მორალი: არასდროს განსაჯოთ ადამიანები, რადგან თქვენ არ იცით რა ხდება მათ ცხოვრებაში " სანამ სხვის გაკიცხვას დაიწყებ, გაიხსენე, რომ შენ სხვებივით არ გიცხოვრია" ფიცჯერალდი

წიგნები

  რუპი კაურის - "მზე და მისი ყვავილები" ამჯერად მინდა ამ ძალიან საინტერესო და უცნაური სტილის მწერლის ამ წიგნზე გიამბოთ  კვლავაც პო...