ორიანა ფალაჩის - "წერილი ვერდაბადებულ ბავშვს"
წაპრა და უცნაური წიგნია, სხვასხვა ემოციას აღძრავს ვკითხულობ ზომის მიუხედავად დიდი ხანია რადგან მინდა ის ემოციები გავანელო რომელიც თან მასევდიანებ თამ ძაბას და საშინელ ბრაზსს აღმიძრავს და ისე გავაგეძელო კითხვა რომ ზუსტად გავიგო და ჩავწვდე....
ქალზეა,რომელიც დაფეხმძიმდა, და წერილებს წერს ჯერ არ დაბადებულ შვილს. რომელიც ბოლომდე ვერ გარკვეულა რა სურს ხანს სურს რომ მოკლას და ზიანი მიაყენოს ამოიგლიჯოს სხეულიდან და გაანადგუროს, ხანაც სათუთად უფრხილდება და უფრთხის რომ არ დაკარგოს, მაგრამ მისი გაურკვევლობა და უაზრო შიშები თუ ამბიციები აკარგვინებს იმ ყველაფერს რისთვისაც ღირს ცხოვრება და ბრძოლა.. მერე კი სინანაული მეტის მეტად გვიანია.