ერთ კვირაში, წაკითხული სამი წიგნი და ემოციები ზღვა...
უბრალოდ არ ვიცი შეიძლება არასწორი თანმიმდევრიბით წავიკითხე მაგრამ სამი სხვა და სხვა ისტირია, მაგრამ ერთმანეთზეუკეთესი, ემოციური და საინტერსო, ისტოეიები იყო.
თამთა მელაშვილის - "შაშვი შაშვი მაყვალი"
მთლაინობაში არ არის ცუდი
ცოტა უცნაური სტილით დაწერილი წიგნია. პერსონაჟი (მწერალი) რომ ყველაფერს ერთდროულად ეხედა (ცოტა ხუმრობით ვიტყვი "მიედ-მოედება") მძიმე ბავშვიბას, არ შემდგარ სტუდენტობას, ბულინგს რადგან გაუთხოვარი დარხა და ა.შ....
მაგრამ აქვს ამ წიგნს, ერთი მთავარი ღირსება ავტორი ღიად საუბრობს და საჯაროდ გამოაქვს ის ყველაფერი, რაზეც ქართველები მითუმეტეეს რეგიონში მცხოვრები, ქალები, უკაცრავად ცოტა უხეშადაც ვიტყვი (არა არა რა, თქმა უნდა, არავის ვაყნებ შეურაწყოფას) ცოტა გაუნათლებლებიც... (არ მხოლოდ რეგიონში ზოდად) ვერასოდეს, მეგობართანაც კი ვერ ისაუბრებენიმაზე რაც აწიხევთ ანდა უხარიათ, რადგან, "ვაიმე მერე რას იტყვიან სხვები" ჰოდა კიდევ " ღმერთო როგორ შეიძლება" 40 წელს გადაცებულ ქალს, რომ ურთოერთობა, ქონდეს ან კიდევ უფრო მეტიც, როგორ შეუძლება რომ ამ ასაკში დაფეხძიმდეს და შვილის ყოლის პერსპექტივა ქონდეს? "სიცხვილი და თავის,მოჭრა"....
ურჩევნია, დაიჯეროს რომ მომაკვდინებელი დაავადე ჭირს ვიდრე ის რომ "ამ ასაკში" მთელიცხოვრება პატიოსანი ქალის სახელი ,რომ ქონდა და აქვს, ორსულად არის... და მერე "რას იფიქრებენ მეზობლები ჰო მოეჭრა თავი..."
აი,ისეთი წიგნია ბევრ რამეზე რომ დაგაფიქრებს, გადაფასებაში დაგეხმარება და უფრო მეტად აგიხელს ადამიანს თვალებს საკუთარ უნიათო ცხოვრებაზე....
P.S. ამას წინათ სადღაც ამოვიკია,თხე კომენტარებში... "- ამაზე გულისამრევი ჯერ არაფერი წამიკითხავს რამ გადაგრიათ და მოგაწონათო?!... "
არც გულისამრევია და არც სამარცხვინო, ამ წიგნში არაფერი... გადარევითაც რა გითხრათ მაგრამ კარგი წიგნია, რომელიც ერთხელ მაინც უნდა , წაიკითხო.... (2 დღეში რომ წაიკითხავ ესეგი არ არის ჰო ცუდი?)
მგონი ფილმიც გაიდაიღეს დარწნუნებული ვარ ფილმი კიდევ უფრო კარგი საყურებელი იქნება...
☆☆☆☆☆☆☆
თამთა მელაშვილის - "აღმოსავლეთით"
კიდევ ერთი პატარა და საინტერესო წიგნი რომელიც სულ რამდენიმე საათში "შემომეკითხა"
ეს არის ისტორია ახალგაზრდა ქალზე რომლის ძალიან რთული ბავშვობა და არანაკლებ გაურკვეველი პირადი ცხოვრებაა აღწერილი...
5 წლის ასაკში, დაობელბილი პატარა გოგონას ისტორია რომელსაც ბებია, კლასელები თუ ბიძაშვილ მამიდაშვილები, ამწარებს და აბულიმგებს... ( ყველაფერი თითქოს მისი ბრალი იყო)
ზრდასრულ ასაკში კი მისი პირადი ცხოვრებას ისეთი არეული და უცნაურია (უფრო ზუსტად კი აი
Facebook-ის პერსონალურ ინფოში რომ არის ურთოერთობის სტატუსების ერთ ერთ "გრაფა Complicated" ისეთი აქვს) რომ სხვისი პირადი ცხოვრების კვლევა ძიებას იწყებს და ცდილობს საკუთარი ტკივილები ასე გადაფარის
და ელენე დარიანის პაოლო იაშვილის და თვით უსაზიზღრესი პიროვნება, ლავრენტი ბერიას კავშირებზე იწყებს კვლევას.... საბოლოო ჯამში ეს უკანსკნელი ისევ იმ დიდ ჩახლართულ ამბად რჩება?!... თუ ვინ იყო სინამდვილეში ეს დარიანი???...
ამ ყველაფრის ფონზე კი წიგნის მთავარი გმირი ვერც საკუთარ პირადს ვერ ალაგებს და არც იმის ძალა ყოფნის რომ დაშორდეს იმ კაცს რადგან რაც მას ბავშვობაში დააკლდა (სითბო და სიყვარული) დღემდე ეძებს, თუნდაც მის ცოლიან ბოიფრენდში, რომელიც უბრალიდ იყენებას ამ ქალს რადგან "უპრეტენზიო და კარგი გოგოა თირმე..."
მოკლედ. მთლიანობაში არ არის ცუდი უბრალოდ თუნდაც დამღლელი სამუშაო დღის შემდეგ განტვირთვისთვის, იდეალური საკითხავია მართლა...
☆☆☆☆☆☆☆
თამთა მელაშვილის - "გათვლა"
კიდევ ერთი არანაკლებ საინტერესო ემოციური და კვლავაც, უცნაური წერის მანერით გამორჩეულა პატარა ისტორია...
უსამართლობის, შიმშიშისგან თავის დაღწევის, ყველანაირი გზები და თავის გადარჩენისთვის დაუფიქრებელი ქმედებები.
არაფრის გამო შეწირული სიცოცხლეები, ბავშვობა დაკარგილი თაობა, ლუკმა პურის გამო დაკარგული შიში შეგრძნება, და ტრაგედია რომელიც მუდმივად თან სდევს ადამიანებს რიმლებიც, ბედ-იღბლის, ცხოვრების ირონიის თუ ღმერთის წყალობით გადარჩნენ...
