ნათია ხადურის - "უდაბნოელი"
ბევრ წიგნზე დამიწერია რომ მენანებოდა ის ფურცლები და გვერდები რომ ვკითხულიბდი ცოტავდებიდა და ფინალისკენ მივდიიდი...♥️
ზუსტად ასე იყო ამ წიგნის კᲘთხვის დროსაც...🧡
ალბათ ნამდვილი სიყვარული ასეთიც უნდა იყოს და დიახ სიყვარულს ასაკი არ აქვს...
დიახ! ნამდლი სიყვარული ზრუნვა, მეგობრობა და ერთმანეთის პატუვისცემაა..
დიახ,! ეჭვიანიბაც სიყვარულმა იცის თორემ მხოლოდ ვნება არ გაეჭვიანებს, ის მხოლოდ ვნებაა (მიზიდულიბა) და მიუხედავად იმისა რომ ეს 2 ადამიანი მოვამეობების და პირობების გარეშე იყვნენ ერთად, მაინც დრომ დაანახა მათ, რომ უერთმანეთოდ ვერ ძლებდნენ და ვერ იყვნენ სრულფასოვნები...💔🤷♀️
ძალიან მომეწონა გასაკუთრებით ის ეპიზიდი როცა ელენი, მიშელს (გაუგზავნელ) წერილებს წერდა. - ერთ-ერთი წერილი იყო ჩემთვის გამორჩეული.- რომელიც სანაპიროზე წვიმაში იდგა ელენი და იმდენად შეიყოლია ფიქრებმა რომ ვერ იგრძნო სიცივე... ეს წერილები იმდენი სითბოთი და ტკივილით იყო სავსე რომ მეც კი შევიგრძნობდი თითქოს ამ ემოციას... 😰💔♥️🧡
არ მქონდა იმედი რომ ბანალურად ჰეფიენდით დასრულდებოდა, მაგრამ ასეთი დრამატული ფინალი თუ ექნეოდა არც ამას ველიდი.... 💔📖🕯
#უდაბნოელი
#მოპარულივნება
P.S. თეკლა კი იყო ეგოისტი, უმადური და გაზულუქებული ქალი.... 🤬👎 ეს ეჭვიანობაზე მეტი იყო ეს განზრახული ბოროტება იყო ყველანაირი გაგებით...🤷🏽♀️🤢🤮🤬😡😠
5 თებერვალი 2021წ.
No comments:
Post a Comment